Μοσχάρι γιουβέτσι με κριθαράκι!!

Είδες μαμά η κόρη σου σταμάτησε να σου ζητάει πια να της φτιάξεις γιουβέτσι!! Το φτιάχνει και μόνη της, αφού βέβαια σε συμβουλευτεί πρώτα για να δει αν τη θυμάται σωστά τη συνταγή!!! Ο αποδέκτης του φαγητού απαιτητικός και θέλω να τον ενθουσιάσω!! Η επίσκεψη στο χασάπη έγινε πρωί πρωί  στις 12... για να προμηθευτώ το κρέας μου για να γυρίσω στο σπίτι και να ξεκινήσω το μαγείρεμα μου. 

Μάζεψα όλα τα απαραίτητα υλικά και ξεκίνησα....

Για δύο μερίδες χρειάστηκα:

500γρ μοσχάρι κομμένο σε μερίδες
250 γρ. κριθαράκι
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 σκελίδες σκόρδο κομμένο φετούλες
1 κονσέρβα ντοματάκια αποφλοιωμένα
αλάτι, πιπέρι,
ελαιόλαδο
ζεστό νερό

Στην κατσαρόλα μας ζεσταίνουμε λίγο λάδι και τσιγαρίζουμε ελαφρά το κρέας μας από όλες τις πλευρές. Προσθέτουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τα αφήνουμε να μαραθούν. Στη συνέχεια προσθέτουμε τη ντομάτα  και αφήνουμε το φαγητό να βράσει μέχρι το κρέας να είναι έτοιμο προσθέτοντας νερό ή ζωμό βοδινού ανά διαστήματα.. Προσοχή ΔΕΝ βάζουμε αλάτι και πιπέρι στο φαγητό μας ακόμη, γιατί θα σκληρύνει το κρέας μας.

Εν τω μεταξύ ζεσταίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Όταν το φαγητό μας είναι έτοιμο αλατοπιπερώνουμε και αδειάζουμε το φαγητό σε ένα βαθύ πυρέξ. Σκορπίζουμε ομοιόμορφα το κριθαράκι και προσθέτουμε λίγο ακόμη αλατοπίπερο και ψήνουμε μέχρι το κριθαράκι να είναι έτοιμο! 

 Σερβίρουμε το φαγητό μας ζεστό και αν θέλουμε γαρνίρουμε με λίγο τριμμένο τυρί.

.

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΟΡΕΞΗ!!!!

Το κλασικό και αγαπημένο μας Κέικ βανίλια/κακάο

Όχι δε σας ξέχασα...απλά έχω βρεθεί εκτός της κλασικής μου κουζίνας και μου πήρε λίγο μέχρι να προσαρμοστώ και να βρω χρόνο να μαγειρέψω και να φωτογραφίσω... Να 'μαι όμως και πάλι!! Επιστρέφω με ένα από τα αγαπημένα μου γλυκά από τα παιδικά μου ακόμη χρόνια που συνόδευε τα πρωινά μας, τα γεύματα μας στο σχολείο, το απογευματινά μας και τα βραδινά μας. Βασικά το τρώγαμε με κάθε δυνατή ευκαιρία. Μιλάμε φυσικά για το λατρεμένο μας Κέικ Βανίλιας/Κακάο.

Όσο ψηνόταν είχε μοσχομυρίσει όλη η κουζίνα ξυπνώντας ταυτόχρονα κι όλες αυτές τις παιδικές μνήμες. Είχα καιρό να φάω κέικ και ακόμη περισσότερο καιρό να το φτιάξω!!

Τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι:

250γρ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του 

125γρ. Βούτυρο ή Μαργαρίνη
220γρ. Ζάχαρη

230ml Γάλα

3 αυγά

2 Βανίλιες
2 κ.γ. κακάο

Και προχωράμε ως εξής:

Χτυπάμε το βούτυρο με τη ζάχαρη και προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά. Συνεχίζουμε το χτύπημα για λίγο ακόμη και στη συνέχεια προσθέτουμε διαδοχικά το αλεύρι μας, το γάλα και τη βανίλια και ανακατεύουμε καλά.

Σε μία βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα του κέικ ρίχνετε το μισό μείγμα. Εμείς ελλείψει φόρμας χρησιμοποιήσαμε ένα τετράγωνο πυρέξ. Στο υπόλοιπο μείγμα προσθέτουμε το κακάο μας και ανακατεύουμε καλά.

Ρίχνουμε μέσα στη φόρμα μας το μείγμα με το κακάο και ανακατεύουμε ελαφρά με ένα πιρούνι για να δημιουργήσετε παιχνιδιάρικα σχεδιάκια μέσα στο κέικ σας.





Ψήνουμε το κέικ μας στους 180 βαθμούς για μία περίπου ώρα. Για να βεβαιωθούμε ότι το κέικ μας έχει ψηθεί το καρφώνουμε με ένα μαχαίρι το οποίο θα πρέπει να βγει καθαρό από το κέικ μας. Τέλος αφήνουμε το κέικ να κρυώσει για 10 λεπτά πριν το βγάλουμε από τη φόρμα.

Εμείς λόγο της ιδιαιτερότητας του ταψιού το κόψαμε σε κομμάτια και το βγάλαμε από το πυρέξ μας και γι' αυτό έχω φάει ήδη 2 κομμάτια!! Κάποιος να με συγκρατήσει παρακαλώ!!!

Απολαύστε το!!!

Γεμιστά μανιτάρια Portobello και μια μικρή γεύση από Portobello Road

Επειδή ως γνωστών όταν λείπει η γάτα τα ποντίκια σε αυτό το σπίτι δε χορεύουν αλλά μαγειρεύουν έτσι κι εγώ εν τη απουσία της μαμάς αυτό το Σαββατοκύριακο είπα να περάσω ένα σεβαστό μέρος του χρόνου μου στην κουζίνα. Και φυσικά σαν μικρά αντίποινα στη μαμά που πάντα μαγειρεύει λιχουδιές όταν εγώ δεν είμαι σπίτι έτσι κι εγώ έκανα το δικό μου χτύπημα με Γεμιστά μανιτάρια Portobello.
Portobello είπα και θυμήθηκα τον Portobello road στο Λονδίνο με την υπέροχη του αγορά και να που για ακόμη μία φορά νοστάλγησα το Λονδίνο!!! 
Πάρτε μία μικρή δόση λοιπόν από Portobello Road και μετά θα δούμε και τη συνταγή μας...

Η υπαίθρια αγορά λειτουργεί κάθε Σάββατο, αλλά τα καταστήματα είναι ανοιχτά 6 μέρες τη βδομάδα.

Και φυσικά είναι πάντα γεμάτη από κόσμο!!











Και πολύ ωραία πραγματάκια!! 

Το επίσημο site του Portobello Road

Μετά από αυτή τη μικρή μας περιήγηση ήρθε η ώρα και για τη συνταγή μας.

 Μανιτάρια Portobello Γεμιστά με κιμά

Τα υλικά μας είναι:

6 μεγάλα μανιτάρια Portobello

200γρ. κιμά μοσχαρίσιο

2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια

2 σκελίδες σκόρδο

1 κεφαλάκι μοτσαρέλα φρέσκια

λάδι

αλάτι. πιπέρι

σόγια σος

κρέμα γάλακτος - 2 κ.σ. για κάθε μανιτάρι

Πλένουμε καλά τα μανιτάρια μας και τα σκουπίζουμε με χαρτί κουζίνας. Τραβάμε προσεκτικά το ποδαράκι από το μανιτάρι και το αφαιρούμε και με ένα κουταλάκι του γλυκού καθαρίζουμε εσωτερικά το μανιτάρι μας.

Ψιλοκόβουμε το φρέσκο κρεμμυδάκι και το σκόρδο και τα σοτάρουμε με λίγο λάδι στο τηγάνι μαζί με τον κιμά. Αν θέλουμε ψιλοκόβουμε και τα ποδαράκια από τα μανιτάρια μας και τα προσθέτουμε και αυτά στη γέμιση. Αλατοπιπερώνουμε και προσθέτουμε και τη σόγια σος και αφήνουμε τον κιμά μας να μαγειρευτεί.

Όταν ο κιμάς μας έχει γίνει απομακρύνουμε το τηγάνι μας από το μάτι και προσθέτουμε την μοτσαρέλα κομμένη σε κυβάκια. Ανακατεύουμε για να πάει η μοτσαρέλα παντού και με ένα κουτάλι γεμίζουμε τα μανιτάρια μας. Τοποθετούμε τα μανιτάρια μας σε ένα ελαφρώς λαδωμένο ταψάκι και τέλος περιχύνουμε κάθε μανιτάρι με 2 κουταλιές της σούπας κρέμα γάλακτος.Ψήνουμε στη χαμηλή ένταση του γκριλ για 15 λεπτά. 

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΟΡΕΞΗ!!!!

Μπριζόλα μου, γλυκιά μου μπριζόλα....

Μεσημέριασε και ήρθε η ώρα να μαγειρέψω κάτι να φάω...Είχα παραγγείλει από τη μαμά να μου πάρει από το χασάπη μία μπριζολίτσα που τη λιγουρευόμουν μέρες τώρα!!! Πως να την κάνω άραγε....Πάλι ψητή στο γκρίλ?? Να χαλάσουμε και τόσο ρεύμα για μια τόση δα μπριζολίτσα...όχι...θα την κάνω στο τηγάνι/ψηστιέρα. Χωρίς πολλά πολλά λάδια και τα σχετικά. Ναι αλλά να μην της δώσω και λίγη γεύση βρε παιδί μου; Κάτι διαφορετικό!!! Ώρα να παίξουμε λοιπόν, να δημιουργήσουμε και να πειραματιστούμε!! 

Μια κουταλιά του γλυκού μουστάρδα γεματούτσικη, 2 κουταλιές μέλι, λίιιιιιγο ουίσκι....μη μεθύσουμε κιόλας (λέμε τώρα...) και ελάχιστο λάδι. Τα χτυπάμε όλα μαζί σε ένα μπολάκι και να το γλάσο μας για τη μπριζόλα!! Αλατοπιπερώνουμε την μπριζόλας μας και αφού το τηγάνι μας έχει κάψει το αλοίφουμε με λίγο λάδι και ξεκινάμε! Κάθε φορά πριν γυρίσω την μπριζόλα της πέρναγα μια στρώση από το μείγμα μου με το πινέλο!!

Μετά από μπόλικα γυρίσματα...γιατί εμείς το τρώμε "well done" το φαγητό μας, η μπριζόλας μας είναι έτοιμη!! Γαρνίρουμε το πιάτο μας με μερικές λωρίδες καρότου και λίγη μαγιονέζα για συνοδεία και γεύση. Εύκολα και γρήγορα...

 

ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΟΡΕΞΗ!!!

Μάφιν Καφέ...

Όχι δεν εννοώ το καφέ χρώμα αλλά τον καφέ το ρόφημα. Και τι καλύτερο για να συνοδέψει κανείς τον καφέ του από ένα μάφιν!! Πόσο μάλλον ένα μάφιν με καφέ!! Μήπως το παρακάναμε λίγο?? Μπα...κάποιες ώρες της μέρα μία δόση καφέ δεν είναι ποτέ αρκετή!! Για μια εξτρά δόση καφέ λοιπόν η πρόταση μας για σήμερα είναι να την βάλουμε μέσα σε μάφιν!! Μια και αν βγούμε έξω σήμερα θα μας πάει ο αέρας και θα μας σηκώσει είπαμε κι εμείς αφού θα μείνουμε μέσα να κάνουμε κάτι διασκεδαστικό!! Και τι πιο ωραίο από το να μαγειρεύεις και να δημιουργείς!!!

Η σημερινή ιδέα προήλθε από ένα βιβλίο για τον Καφέ που είχα πάρει πριν από καιρό που περιέχει διαφορετικά ροφήματα καφέ αρκετά ενδιαφέροντα τα περισσότερα θα έλεγα αλλά και διάφορα συνοδευτικά για καφέ όπως μάφιν, τάρτες, τούρτες, διάφορα άλλα γλυκά ακόμη και σοκολατάκια. Έτσι λοιπόν λόγο του ότι πρόσφατα όπως γνωρίζετε αποκτήσαμε και την φόρμα για μάφιν είπα να δοκιμάσω και μια καινούργια συνταγή ελαφρώς παραλλαγμένη από αυτή του βιβλίου για να ταιριάζει με τα διαθέσιμα υλικά στο σπίτι.

Για 12 μάφιν λοιπόν χρησιμοποιήσαμε:

280 γρ. αλεύρι

2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ

1 κ.γ. κανέλα

160 γρ. ζάχαρη

1/2 κ.γ. αλάτι

120 γρ. βούτυρο

50 ml espresso

200 ml γάλα

1 κάψουλα βανίλια σε σκόνη

2 αυγά

50 γραμμάρια κουβερτούρα σε σταγόνες

Προθερμαίνουμε λοιπόν το φούρνο στους 200 βαθμούς και βουτυρώνουμε ελαφρά τις θήκες της μαφινιέρας μας. 

Μετά μουσικής πάντα συνεχίζουμε...

 

Σε ένα μπολ αναμειγνύουμε το αλεύρι το μπέικιν πάουντερ την κανέλα τη ζάχαρη και το αλάτι. 

Σε ένα μικρό κατσαρολάκι λιώνουμε το βούτυρο και το απομακρύνουμε από τη φωτιά. Προσθέτουμε τον espresso και ανακατεύουμε καλά. Αφήνουμε το μείγμα μας να κρυώσει λίγο. Στη συνέχεια προσθέτουμε το γάλα, τη βανίλια και τέλος τα αυτά και χτυπάμε καλά.

Προσθέτουμε σιγά σιγά το μείγμα με το βούτυρο στο μείγμα με το αλεύρι και ανακατεύουμε  ώσπου να αναμειχθεί καλά όλο το αλεύρι. Τέλος προσθέτουμε την κουβερτούρα και ανακατεύουμε καλά.

Μοιράζουμε το μείγμα στη φόρμα μας και ψήνουμε για 20 λεπτά στη μεσαία σχάρα του φούρνου. 

 

Όταν είναι έτοιμα τα βγάζουμε από το φούρνο και τα αφήνουμε για 10 λεπτά να κρυώσουν πριν τα βγάλουμε από τη φόρμα. Τα αφήνουμε πάνω σε μία σχάρα να κρυώσουν και τα απολαμβάνουμε σκέτα ή μαζί με το αγαπημένο μας ρόφημα!!!

Παρότι βράδυ με το ζόρι συγκρατήσαμε το μπαμπά να μην τα φάει όλα!! Μέτραγε τα λεπτά για να ψηθούν και να κρυώσουν για να τα φάει!! Παραπονέθηκε δε γιατί φτιάξαμε μόνο μία δόση...ήταν πρόθυμος να πλύνει ο ίδιος τα μπολ μας για να συνεχίσουμε να φτιάχνουμε κι άλλα!! Φαντάζεστε λοιπόν πόσο ωραία έγιναν!!! Ας του τα αφιερώσουμε λοιπόν!!!

ΚΑΛΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ!!!!

Burger με φαλάφελ και χαλούμι!!

Ξεφυλλίζοντας το περιοδικό Olive του Οκτωβρίου έπεσα πάνω σε πάαααρα πολλές ωραίες συνταγές που μου άνοιξαν την όρεξη!! Αυτή όμως που με γοήτευσε περισσότερο ήταν αυτή η συνταγή με το φαλάφελ. Αμέσως ξύπνησαν μνήμες από το χρόνο που πέρασα στο Λονδίνο και δοκίμαζα συνέχεια νέα φαγητά. Κι έτσι αποφάσισα να το φτιάξω κι εγώ για να μην σβηστούν οι μνήμες από το μυαλό μου. Παράξενο για μένα σκέφτηκα να θέλω να φάω τέτοιο φαγητό...από τη στιγμή ειδικά που τα ρεβίθια δεν είναι και το αγαπημένο μου φαγητό!! Θα μου πεις όταν το έφαγα πρώτη φορά στην Αγγλία ήξερα τι έτρωγα?? Δεν ήξερα...το μόνο που ήξερα ήταν ότι μ' άρεσε.

Παραδοσιακά το φαλάφελ σερβίρεται μέσα σε αραβική πίτα με διάφορα σαλατικά και πικάντικη σος. Η δική μας εκδοχή είναι κάτι μεταξύ του burger και του σάντουιτς γιατί το ψωμί το έφτιαξα μόνη μου με απλά χώρισα τη ζύμη ώστε να γίνουν μικρά ψωμάκια!!! 

Τα υλικά μας για την κατασκευή του φαλάφελ όπως τα κάναμε εμείς είναι:

(για 4 μπιφτέκια)

400 γρ. ρεβίθια αποφλοιωμένα και βρασμένα (ζυγισμένα μετά το βράσιμο)

1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη

1 κουταλάκι του γλυκού κύμινο

1/2 κουταλάκι του γλυκού κόλιανδρο σκόνη

1 κουταλιά της σούπας αλεύρι

Αποβραδίς λοιπόν βάζουμε τα καλά μας ρεβιθάκια να μουλιάσουν σε χλιαρό νερό έτσι ώστε το πρωί να μπορέσουμε να τα αποφλοιώσουμε. 

Μην το γελάτε!! Θέλει πολύ δουλειά!! Μουλιάσανε τα καημένα τα δαχτυλάκια μου!! Ούτε ρούχα στο χέρι να έπλενα...Αφού λοιπόν τα αποφλοιώσουμε ένα ένα τα βάζουμε μέσα σε μια κατσαρόλα με μπόλικο νερό να βράσουν. Στην αρχή θα δείτε το νερό να αφρίζει...μην τρομάζετε δεν είναι από το κακό του!!..φυσιολογικό είναι!! Πάρτε απλά την τρυπητή κουτάλα και αφαιρέστε τον αφρό!!

Όταν λοιπόν τα ρεβίθια μας έχουν βράσει τα στραγγίζεται καλά και τα βάζετε στον κάδο του multi μαζί με το σκόρδο και τα μπαχαρικά μέχρι να γίνει ένας λείος χυλός.

Αδειάζεται το χυλό σε ένα μπολ, προσθέτετε το αλεύρι και αλατοπίπερο και τα πλάθεται σε 4 μπιφτέκια. Στη συνέχεια τα βάζετε στο ψυγείο για να σφίξουν.

Όσο τα φαλάφελ μας σφίγγει στο ψυγείο εσείς πάρτε 250γρ. χαλούμι και κόψτε το σε φέτες. Βάζετε τις φέτες σε ένα αλουμινόχαρτο και τις ψήνετε ελαφρά στο γκρίλ του φούρνου. Εμείς για ευκολία σήμερα τις ψήσαμε στην τοστιέρα μας!! 

 Όσο το χαλούμι μας ψήνετε ζεσταίνουμε λάδι σε ένα τηγάνι και τηγανίζουμε τα φαλάφελ μας μέχρι να ροδίζουν και να ψηθούν σε βάθος.






Τέλος θα χρειαστείτε 2 μέτριες ντομάτες σε ροδέλες, μερικά φύλλα μαρουλιού και λίγη κέτσαπ.
Κόβετε τα ψωμάκια στη μέση και τα γεμίζετε  με το φαλάφελ, το χαλούμι, τη ντομάτα,το μαρούλι και την κέτσαπ! 

Καλή μας όρεξη!!!

Ποδιές κουζίνα!!

Όπως τα τελευταία δύο χρόνια έτσι και φέτος αποφασίσαμε να βοηθήσουμε με ότι μέσο μπορούσαμε στην διοργάνωση του Bazaar των Δρόμων Ζωής. Πέρα από τις άπειρες μαρμελάδες και γλυκά που φτιάχνει η μαμά, πέσανε και στα χέρια μας κάποια υφάσματα τα οποία υπήρχαν διαθέσιμα για να γίνουν ποδιές κουζίνας. Μόλις τα είδα σκέφτηκα: "Ουαου!! Καταπληκτικό πουά!! μου φέρνει κάτι από δεκαετία του '60". Και κάπως έτσι πήρα πάνω μου το σχεδιασμό για τις φετινές ποδιές...Χάρη στο καλό μας internet έψαξα από δω, έψαξα από εκεί να βρω ποδιές που θα μου άρεσαν για να βασίσω κι εγώ κάπου τα σχέδια μου. Κατέληξα λοιπόν στις εξής δύο:

Πήρα λοιπόν την κόλλα μου, το μολύβι, τη γόμα μου και τους χάρακες μου και ξεκίνησα δειλά δειλά να σχεδιάζω!! Έπρεπε όμως και κάπου να δοκιμάσω το σχέδιο μου πριν το φτιάξω στο κανονικό ύφασμα...αλλά ύφασμα δεν είχα!! Το μόνο που βρήκα πρόχειρο ήταν ένα παλιό λευκό σεντόνι και αυτό έγινε το πρώτο μου θύμα. Αφού έγιναν οι πρώτες διορθώσεις και αφού την επόμενη μέρα προμηθεύτηκα και ένα κανονικό ύφασμα, για πρόχειρο πάντα, ξεκίνησα τους πειραματισμούς μου στο ύφασμα/ θύμα Νο2. Αυτή τη φορά τα πράγματα πήγαν καλύτερα και έτσι ξεκινήσαμε και τη δουλειά στα κανονικά υφάσματα. 

Και στήσε το πατρόν

Καρφίτσωσε το κιόλας μη μας φύγει!!! Γιατί ποδαράκια έχει??

Και τώρα με μεγάλη προσοχή κόψε!! Μη όχι το δάχτυλο!!!

 

Χωρίς να πάρουμε λοιπόν μαζί και το δάχτυλο μας κόψαμε προσεκτικά τα κομμάτια του υφάσματος και η καλή μας η μαμά με τη ραπτομηχανής της ξεκίνησε να μας τα ενώνει.

Αφού λοιπόν επί δύο βδομάδες κόβαμε και ράβαμε και στριφώναμε και καρικώναμε, και μας κοβόταν η κλωστή και τσατιζόμασταν και φτου πάλι από την αρχή, και "μα πως κάνει αυτή η μηχανή τη σούρα;;; αχ και να δούλευε η παλιά μου που την ήξερα καλύτερα θα είχαμε τελειώσει τώρα!! " Και αφού κηδέψαμε και μία βελόνα, τριπήσαμε το δάχτυλο της μαμάς (ευτυχώς δεν το ράψαμε κιόλας) ήρθε το τέλικό αποτέλεσμα το οποίο ελπίζουμε να σας αρέσει!!

Ελπίζουμε να σας αρέσουν και να μας επισκεφτείτε και στο Bazaar στις 11 και 12 του Δεκέμβρη στο Κέντρο Τεχνών του Πάρκου Ελευθερίας (Μετρό Μέγαρο Μουσικής). Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε εκεί και να γνωριστούμε!! 

ΚΑΛΑ ΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ!!!