Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

And the winner is....

Στον απόηχο των χθεσινοβραδινών Oscar ήρθε η ώρα και για το δικό μας νικητή....αλλά με βασικό παράγοντα την τύχη...

Αλλά ας αφήσουμε τους αριθμούς να μιλήσουν....

Τα σχόλια που δεχτήκαμε: 12

Τα σχόλια που θα λάβουν μέρος στην κλήρωση: 10 (κατόπιν απαίτησης)

and the winned is.....



Αγαπημένη μας manousina συγχαρητήρια!!!!! 

Αυτό το πρακτικό εργαλείο κουζίνας είναι όλο δικό σου!!! Στείλε μου τη διεύθυνσή σου για να σου στείλω το δώρο σου.

Ευχαριστώ πολύ όλους για τα σχόλια σας και τη συμμετοχή σας και καλή Σαρακοστή να έχουμε!!!! 

Το πολύ φαγητό και κρασί έχουν αρχίσει να παίρνουν τον έλεγχο και να με σπρώχνουν προς το κρεβάτι...αλλά θα επανέλθω δριμύτερη!!! 

Καλή εβδομάδα!!!!



Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Onion focaccia και μία έκπληξη!!!

Εκεί γύρω στα Χριστούγεννα ανακάλυψα στο blog Donkey and the Carrot μία εκπληκτική Focaccia με κάστανα και μπέικον την οποία τιμήσαμε κατά τη διάρκεια των γιορτών δις!!! 

Για όσους δεν γνωρίζουν η Focaccia είναι ένα είδος λεπτού ψωμιού Ιταλικής προέλευσης στο οποίο μπαίνουν από πάνω διάφορα toppings από μυρωδικά, ξηροί καρποί, λαχανικά μέχρι εκεί που φτάνει η φαντασία του καθενός. 

Όταν πρίν από περίπου ένα μήνα (πωπω...πως πέρασε ο καιρός;; σα χθες μου φαίνεται) ο αδελφός μου μας έφερε ένα από τα αγαπημένα μας αγγλικά περιοδικά ενός αγγλικού σούπερ μάρκετ και με το πρώτο ξεφύλλισμα ήξερα ποια συνταγή θα φτιάξω. 

Έτσι λοιπόν με αφορμή την Τσικνοπέμπτη που μόλις μας πέρασε και το κάλεσμα της καλής μου φίλης Δ. για φαγητό αποφάσισα να τη φτιάξω. Φταίει βέβαια λίγο και η μεγάλη μου αγάπη για τα κρεμμύδια ώστε να μη χωράει δεύτερη σκέψη στο τι θα φτιάξω....Το αποτέλεσμα για μία ακόμη φορά με ξετρέλανε γι'αυτό και θα τη φτιάξω για μία ακόμη φορά για τους καλούς μου γονείς...μη τους αφήσω παραπονεμένους!!! 

Τι θα χρειαστούμε λοιπόν για να φτιάξουμε μία Focaccia με κρεμμύδια....


600γρ. αλεύρι μαλακό
1 φακελάκι ή 1 κουτ σούπας μαγιά ξερή
1κουτ. γλυκού αλάτι
1 κουτ. σούπας ζάχαρη
100ml ελαιόλαδο
300ml χλιαρό νερό

Για το topping...

3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
3 μέτρια κρεμμύδια ψιλοκομμένα 
1 κουτ. σούπας ζάχαρη
1 κοτ. σούπας ξύδι βαλσάμικο
1 κουτ. σούπας ξερό θυμάρι
αλάτι χοντρό

Και ξεκινάμε ως εξής....



Σε ένα μεγάλο μπόλ κοσκινίζουμε το αλεύρι και ανοίγουμε στο κέντρο του ένα λακουβάκι. Προσθέτουμε τη μαγιά το αλάτι τη ζάχαρη και το ελαιόλαδο και στη συνέχεια ρίχνουμε το μισό νερό.

Ανακατεύουμε με το χέρι μας τα υγρά και τα ενσωματώνουμε στο αλεύρι. Προσθέτουμε σταδιακά το υπόλοιπο νερό ζυμώνοντας μέχρι να πάρουμε μια ελαστική ζύμη. Συνεχίζουμε το ζύμωμα για 10 λεπτά τουλάχιστον.

Σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα και αφήνουμε σε χλιαρό μέρος ή στο φούρνο που έχουμε προθερμάνει στους 50 βαθμούς για 30- 40 λεπτά να φουσκώσει. Ξαναζυμώνουμε ελαφρά και μεταφέρουμε τη ζύμη σε ταψί ή ταρτιέρα  διαμέτρου  28 εκ. απλώνουμε ομοιόμορφα και σκεπάζουμε ξανά αφήνοντας και πάλι να φουσκώσει μέχρι να διπλασιαστεί.



Στο διάστημα αυτό ετοιμάζουμε τα κρεμμύδια.


Σε ένα τηγάνι βάζουμε τα κομμένα κρεμμύδια με λίγο νερό να μαλακώσουν. Στη συνέχεια προσθέτουμε το λάδι και σοτάρουμε ελαφρά.

Αφήνουμε σε μέτρια φωτιά να γλασσαριστούν αφού τους προσθέσουμε το ξύδι και τη ζάχαρη.

Κάνουμε με τα δάκτυλα μας στην επιφάνεια της ζύμης λακουβάκια και προσθέτουμε σε όλη την επιφάνεια τα κρεμμύδια και το θυμάρι και το αλάτι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 βαθμούς κι αέρα στην πρώτη από κάτω θέση του φούρνου για 25 με 30 λεπτά

Απολαμβάνουμε όσο ακόμα είναι ζεστή.




Την απολαύσαμε τόσο πολύ εγώ περισσότερο κι από το τσικνισμένο κρέας της βραδιάς!!! 

Και όπως έλεγε και ο τίτλος του άρθρου στο περιοδικό με τη συνταγή...

"If you only cook one thing this month, cook...onion focaccia"

Ας περάσουμε στο δεύτερο highlight αυτής της ανάρτησης...δεν ξέρω για εσάς αλλά για μένα είναι μεγάλη έκπληξη το ότι έχω 83 αναγνώστες εγγεγραμμένους στο blog μου και αρκετούς άλλους που το διαβάζουν μια στο τόσο...γι'αυτό κι εγώ αποφάσισα να απαντήσω σε αυτή την τιμή που μου κάνετε δίνοντας το πρώτο μου δώρο μέσω του blog μου!!! 

Το δώρο αυτό είναι σχετικό κάπως με την ανάρτηση μου μιας και περιέχει κρεμμύδια....και ξέρω πως για πολλές νοικοκυρές τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια είναι μεγάλη ιστορία....Γι'αυτό κι εγώ θα ήθελα να σας χαρίσω ένα πρακτικό εργαλείο κουζίνας για να ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια με ευκολία. Εμείς το χρησιμοποιούμε μερικά χρόνια τώρα και μας έχει βοηθήσει πολύ!! 

Όλοι όσοι αφήσετε το σχόλιο σας σε αυτή την ανάρτηση μέχρι την επόμενη Κυριακή θα μπείτε στη κλήρωση που θα γίνει την Καθαρά Δευτέρα γι'αυτό το πρακτικό εργαλείο...


Ποιός θα είναι λοιπόν ο τυχερός???


Καλή Εβδομάδα!!!

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Musica è.... - Η μουσική είναι...

Η μουσική είναι μία από τις πιο αγαπημένες μου δραστηριότητες. Να την ακούω βασικά γιατί κάτι άλλο δε μπορώ να κάνω... Αν και στο παρελθόν έχω προσπαθήσει με μεγάλη αποτυχία (λόγω έλλειψης υπομονής βασικά) να μάθω πιάνο και ευτυχώς με μεγάλη επιτυχία τραγουδούσα κατά τη διάρκεια των σχολικών μου χρόνων.




Συνεπώς η πρόσκληση που δέχτηκα από την Πηνελόπη (Aroma Vanillias) ήταν πολύ πετυχημένη. Γιατί ακούω συνέχεια μουσική. Στο σπίτι, στο γραφείο, στο αυτοκίνητο, στο λεοφωρείο, όταν τρέχω και αθλούμαι και φυσικά όταν μαγειρεύω!!! Η μουσική μου φτιάχνει τη διάθεση, μου κρατάει συντροφία, με συγκινεί, με συναρπάζει, με ταξιδεύει.



Κατά κύριο λόγο είναι φαν της ξένης μουσικής. Έχω περάσει πάρα πολλές μουσικές φάσεις και αυτή την περίοδο έχω ανοίξει διάφορα μέτωπα. Μέσα από τα 5 αγαπημένα μου τραγούδια ελπίζω να σας δώσω μία ιδέα τι εννοώ:

Jovanotti - Baciami Ancora

Grave Digger - Rebellion (H αγαπημένη μου εκτέλεση είναι από τους Van Canto)

Jim Brickman feat. Wayne Brady - Beautiful

Alice Cooper - Poison

Frank Sinatra - My Way ( H συγκεκριμένη εκτέλεση είναι από τον Robbie Williams στο Royal Albert Hall)

Πωπω....έγραψα είδη 5....αλλά η λίστα μου θα μπορούσε να συνεχίζει και να συνεχίζει και να συνεχίζει....και τελειωμό να μην έχει!!!

Το παιχνίδι ζητά να μοιραστούμε το βραβείο μας με άλλα 10 αγαπημένα μας blog, αλλά από πλευράς μου ουδεμία δέσμευση αν θέλετε να το συνεχίσετε ή όχι.

Για να δούμε λοιπόν....
Donkey and the Carrot
Τι θα φάμε σήμερα;
Cookandfeed
My Kitchen Diary
Έτσι χωρίς πρόγραμμα
Maria's food stories
Και λοιπόν;Και συνεπώς;Και γι'αυτό;
Sabor
Είναι μιαμ ή μπλιαξ
Η μαγειρική μου
εσάς ποιά είναι η αγαπημένη σας μουσική???

Αν κάποιος έχει ξαναπαίξει και δεν το έχω δει συγχωρήστε με...

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους και θα επανέλθω σύντομα με νέα συνταγή και μία έκπληξη!!!

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Μία κυριακάτικη blogoσυνάντηση και το κέρασμα μου!

Παρά τη βροχή και το πλημμυρισμένο Θησείο βρέθηκα κι εγώ για πρώτη φορά στη συνάντηση των Food (και μη) Bloggers, για να γνωριστούμε καλύτερα, να κόψουμε την πίτα της χρονιάς, να γευτούμε μπόλικα καλούδια και να ανταλλάξουμε πολλά δώρα!!!

Η χαρά μου ήταν μεγάλη γιατί δεν είχα μπορέσει να παραβρεθώ σε κάποια παρόμοια συνάντηση στο παρελθόν. Ευτυχώς είχα είδη γνωρίσει κάποιους από τους παρευρισκόμενους και δε θα ένιωσα και πολύ αμήχανα. Συνοδός μου για τον πρωινό αυτό καφέ η μαμά μου και επίσης food blogger. 

Αφού λοιπόν καταφέραμε να φτάσουμε με επιτυχία στο Θησείο, παρά τις παράπλευρες απώλειες...πλατς πλουτς....στα παπούτσια μας...της μαμάς βασικά γιατί εγώ είπα να τεστάρω επιτέλους τις γαλότσες μου...και έχοντας διασώσει με επιτυχία τα καλούδια που κουβαλούσαμε απολαύσαμε τον καφέ μας με θέα την Ακρόπολη και φυσικά την καλύτερη παρέα!! 

Ορίστε λοιπόν μερικές από τις φωτογραφίες μου.... (δυστυχώς το slideshow εξακολουθεί να μου αντιστέκεται αλλά που θα μου πάει...)







Το δικό μου λοιπόν κέρασμα για την περίσταση το βρήκα σε ένα περιοδικό του ενός αγγλικού σούπερ μάρκετ που είχε πάρει η μαμά μου σε μία επίσκεψη της στο Λονδίνο πριν 3 χρόνια. Η ιδανική περίσταση για να δοκιμάσω λοιπόν αυτή τη συνταγή μιας και μας περίμενε υπομονετικά τόσο καιρό. Τι έφτιαξα λοιπόν??  Τυπομπισκότα ή όπως το έλεγε στο περιοδικό Lancashire cheese straws. Ομολογώ ότι έμεινα ενθουσιασμένη από το αποτέλεσμα. Είναι ένα πανεύκολο έδεσμα ιδανικό για πάρτυ και μπουφέδες.

Η συνταγή που ακολουθεί είναι η αυθεντική, όπως την γράφει το περιοδικό, η μοναδική αλλαγή που έκανα εγώ ήταν στο τυρί που χρησιμοποίησα.

Lancashire cheese straws

Για 16 τεμάχια ανάλογα με το μέγεθος.
Χρόνος προετοιμασίας 10 λεπτά
Χρόνος Ψησίματος 10 λεπτά

Υλικά:
200 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις και λίγο επιπλέον για το άνοιγμα του φύλλου
120 γρ. τριμμένο τυρί Lancashire ή στην περίπτωση μας κεφαλογραβιέρα.
2 κ.γ. φύλλα θυμάρι (εγώ έβαλα ξερό γιατί το φυτό μου πέθανε στα κρύα....)
1/4 κ.γ. πιπέρι καγιέν
100γρ. βούτυρο, δροσερό και κομμένο σε κυβάκια
1 κρόκος αυγού

Τι κάνουμε λοιπόν....

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς με αέρα.

Σε ένα μπολ αναμιγνύετε το αλεύρι, 100 γρ. από το τυρί, το θυμάρι και το πιπέρι. 


Προσθέστε το βούτυρο και με τα χέρια σας πλάστε το μείγμα μέχρι να να μοιάζει με τριμμένη ζύμη. Προσθέστε τον κρόκο του αυγού και ανακατέψτε μέχρι η δέσει η ζύμη. 





Ανοίξτε τη ζύμη με ένα χοντρό πλάστη πάνω σε μία ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια σε ένα ορθογώνια σχήμα με πάχος 5 χιλιοστά και μέγεθος λίγο πιο μεγάλο από ένα χαρτί Α4. Κόψτε τις άκρες για να τις ισιώστε. Κόψτε τη ζύμη κάθετα και μετά σε οχτώ λωρίδες. Μεταφέρετε τα κομμάτια ζύμης στο ρηχό ταψί του φούρνο το οποίο έχετε στρώση με αντικολλητικό χαρτί. Πασπαλίστε τα με το υπόλοιπο τυρί και ψήστε τα στο φούρνο για 10 λεπτά, μέχρι να ροδίσουν. Βγάλτε τα από το φούρνο και αφήστε τα να κρυώσουν για δύο λεπτά πριν τα μεταφέρετε πάνω σε μία σχάρα.







Ελπίζω όσοι τα δοκιμάσατε να τα απολαύσατε όπως επίσης και να περάσατε καλά!! Θα χαρώ πολύ να σας ξαναδώ!! Καλή συνέχεια και καλά μαγειρέματα για όλους!!!


Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Λουκανικόπιτα Στριφτή

Αρκετοί από εσάς μπορεί να θυμάστε τα εορταστικά μας τραπέζια που έλαβαν χώρο πριν από μία βδομάδα εν όψη την επίσκεψης του αγαπημένου μου αδελφού στη Ελλάδα για τον εορτασμό των γενεθλίων του!! 

Σίγουρα αυτό που έκλεψε την παράσταση ήταν η εντυπωσιακή τούρτα γενεθλίων από την αγαπημένη μας blogger και φίλη Αθηνά (Sugar Buzz), αλλά εξίσου πολλά ήταν και τα φαγητά που  φτιάξαμε και απολαύσαμε εμείς και οι φίλοι και συγγενείς που μας τίμησαν με την παρουσία τους.

Όπως καταλαβαίνετε δε μπορούσα να αφήσω τη μαμά μόνη της να κάνει όλη τη δουλειά!! Έπρεπε να βάλω κι εγώ κάπου το χεράκι μου σε όλα αυτά!! Όχι ότι με άφηνε και πολύ!! Αφού σηκωνόταν αξημέρωτα και ξεκίναγε τις μαγειρικές της!! Αλλά τι να κάνουμε μαμά είναι αυτή!!! 

Η δικιά μου συμβολή δε θα μπορούσε να είναι άλλη από αυτό που κάνω καλύτερα!! Οι πίτες!! Άνοιξα φυσικά το φύλλο μου (κάπου στα 15 στο σύνολο αν θυμάμαι καλά!). Τα περισσότερα τα παραχώρησα στη μαμά μου για να κάνει τη χορτόπιτα της. Τα υπόλοιπα όμως ήταν δικά μου!!! Και τι θα κάνω μ' αυτά?? Μα φυσικά μία ιδέα της τελευταίας στιγμής με τα υλικά που βρήκα στο ψυγείο για να φτιάξω την δική (την πρώτη μου!!) λουκανικόπιτα.

Τα υλικά που χρησιμοποίησα λοιπόν ήταν τα εξής:

5 στρογγυλά φύλλα
Για τη συνταγή και τη διαδικασία ανοίγματος του φύλλου θα βρείτε αναλυτικές πληροφορίες εδώ!

Για τη γέμιση θα χρειαστείτε:

1 λουκάνικο κάπου στα 30 εκ. (εμάς ήταν και γεμιστό με τυρί) κομμένο σε λεπτές ροδέλες
2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι
3 μέτριες πιπεριές κέρατο ψιλοκομμένες
1 κουταλιά της σούπας μουστάρδα
1 αυγό
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
200 γρ κίτρινο τυρί τριμμένο
αλάτι
πιπέρι
λάδι (1 κουταλιά για τη γέμιση και αρκετό για να αλείψουμε τα φύλλα)

Η διαδικασία είναι πολύ απλή. Ανακάτεψα όλα τα υλικά της γέμισης εκτός του τυριού σε ένα μεγάλο μπολ.

Στη συνέχεια πήρα ένα φύλλο, το λάδωσα σε όλη του την επιφάνεια με πινέλο και μετά το δίπλωσα στη μέση.

Στη συνέχεια έβαλα τη γέμιση κατά μήκος του φύλλου, από πάνω πρόσθεσα το τυρί.

Τέλος το τύλιξα και έφτιαξα ένα σαλίγκαρο. Το έβαλα στο ρηχό ταψί του φούρνου πάνω σε λαδόκολλα.

Έκανα το ίδιο για τα υπόλοιπα φύλλα και τα έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου μισή ώρα.



Δυστυχώς λόγω του πανικού που επικρατούσε στην κουζίνα δεν μας ήταν εύκολο να βγάλουμε περισσότερες φωτογραφίες αλλά ότι απορία και να έχετε είμαστε εδώ για να σας τη λύσουμε!!

Ζητάω προκαταβολικά να με συγχωρήσετε για την έλλειψη κάποιων φωτογραφιών τόσο για τη συνταγή αυτή αλλά και αυτών που θα ακολουθήσουν...αλλά ένα μυαλό το έχουμε, κι αυτό τον τελευταίο καιρό μας το έχουν πάρει οι υπέροχες γεύσεις που γευόμαστε καθημερινά σε αυτό το σπίτι!!!! Ε....λίγο και ο έρωτας (τα τελευταία 3μιση χρόνια....).

Παρόλαυτα χαίρομαι ιδιαίτερα που κατάφερα να μαζέψω λίγο τις σκέψεις μου και να κάτσω να τις γράψω!! Ελπίζω να επανέλθω σύντομα γιατί έχω φτιάξει μερικά υπέροχα πράγματα που θέλω οπωσδήποτε να μοιραστώ μαζί σας!!!

Καλή εβδομάδα σε όλους!!!!