Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Το τραπέζι της Κυριακής!!!

Όταν ακούμε τη φράση "Το τραπέζι της Κυριακής" ποια είναι τα πρώτα πράγματα που μας έρχονται στο μυαλό;;
Για μένα ο πρώτες λέξεις που ξεπηδάνε από το μυαλό μου είναι: φαγητό, οικογένεια, παράδοση, γλέντι, συνάντηση. Καθεμία από αυτές τις λέξεις έχει τη δική της σημασία και βαρύτητα για τον καθένα μας, ανάλογα με τα βιώματα μας, τις συνήθειες μας, το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώσαμε, την εποχή στην οποία μεγαλώσαμε και για ένα σωρό ακόμα λόγους.

Για ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, το Κυριακάτικο τραπέζι περιλαμβάνει τις περισσότερες αν όχι όλες τις λέξεις που αναφέρθηκαν παραπάνω. Κι αυτό γιατί η Κυριακή ήταν από παλιά η μέρα του Θεού και της ξεκούρασης. Οι δουλειές περιορίζονταν στο ελάχιστο, ο κόσμος πήγαινε στην εκκλησία το πρωί και μετά η "διευρυμένη" οικογένεια θα μαζευόταν στο σπίτι για ένα πλούσιο γεύμα που συνήθως θα περιελάμβανε κρέας. Είναι μια ευκαιρία συνάντησης για κουβέντα και συζήτησης της επικαιρότητας, για γλέντι, για ξεκούραση, για οινοποσία και χορό. Πράγματα που συνέβαιναν κυρίως στις επαρχιακές πόλεις και τα χωριά και είχαν μεγάλη σημασία στην τρόπο ζωής των ανθρώπων.

Το Κυριακάτικο τραπέζι είναι μέρος της παράδοσης μας και της κουλτούρας μας. Είναι όμως μία παράδοση την οποία δεν τηρούμε και τόσο ευλαβικά πλέον. Όχι τόσο γιατί έχουν ατονήσει οι δεσμοί της οικογένειας αλλά όσο γιατί η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, η ενημέρωση και ο τρόπος διασκέδασης έχουν αλλάξει.

Σε πολλές οικογένειες το Κυριακάτικο τραπέζι αναβιώνει και σήμερα, ίσως όχι τόσο συχνά και ίσως όχι με τόσα πολλά μέλη όπως άλλοτε. Η πιο σταθερή αξία της παράδοσης αυτή μένει σχεδόν αναλλοίωτη και για να πω την αλήθεια είναι και το αγαπημένο μου κομμάτι αυτής. Αυτό το κομμάτι είναι το φαγητό. Θυμάμαι από μικρή τη μητέρα μου να ετοιμάζει κάποια από τα πιο εκλεκτά της φαγητά τις Κυριακές. και πάντα είχε το χρόνο να περιλαμβάνει κι εμάς τα παιδιά στη διαδικασία αυτή, τόσο στην προετοιμασία του φαγητού όσο και στο στρώσιμο του τραπεζιού που συνήθως θα γινόταν στην τραπεζαρία αντί της κουζίνας, έτσι για μια αλλαγή.  Αρκετές φορές θα ήταν και  η μέρα που θα δοκιμάζαμε και κάποιο καινούργιο φαγητό μιας και πάντα ήμασταν ανοιχτοί σε νέες ιδέες και νέες γεύσεις...χμμμ...ίσως εμείς τα παιδιά όχι πάντα αλλά μεγαλώνοντας μάθαμε ότι άξιζε η δοκιμή!!!

Πιστεύω ότι αν συνεχίσω με τις δικές μου αναμνήσεις από το τραπέζι της Κυριακής πολύ σύντομα θα με πάρουν τα ζουμιά γιατί είναι τόσες πολλές και τόσο υπέροχες. Γι' αυτό θα πω απλά μην το ξεχνάτε ποτέ...βάλτε το στη ζωή σας όπως ταιριάζει στον καθένα σας, με μεγάλη ή και με μικρή παρέα, με πολύ φαγητό ή και με λίγο. Θα είναι σίγουρα το τέλειο επιδόρπιο για τη βδομάδα που προηγήθηκε αλλά και το καλύτερο τονωτικό για την εβδομάδα που έρχεται!!!

5 σχόλια:

  1. Γεια, βάλε στα επιδόρπια την σοκολάτα, δεν βρίσκω τι να ψηφίσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σαν μυστικός δείπνος μου φαίνεται! Υπέροχο το 'σπιτικό' σου. Καλό μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φοίβο Καλησπέρα!! μακάρι να είχα μια τόσο μεγάλη και όμορφη αίθουσα να φιλοξενώ συχνά τέτοιου είδους συνεστιάσεις!! Η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι από ένα οικογενειακό δείπνο που είχαμε σε ένα εστιατόριο με την οικογένεια της νύφης μου, στην Πολωνία. Ήταν πραγματικά υπέροχα και αξέχαστα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πραγματικά οι Κυριακές είναι πιο όμορφες πιο γιορτινές, ειδικά όταν μαζευόμαστε όλοι και μαζί με τις γεύσεις και τις μυρωδιές, μιλάμε, επικοινωνούμε, νοιαζόμαστε και αγαπιόμαστε πιο πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Στην δική μου οικογένεια είναι παράδοση το Κυριακάτικο τραπέζι!!! Και με την μαγειρική της μαμάς όλη η οικογένεια ανυπομονεί να έρθει η Κυριακή!

    Καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή